حقوق عمومی یا به بیان دیگر حقوق حکومتی، گرایش مهم و مؤثری از رشته‌ی حقوق است که به مطالعه در مورد چهارچوب حکومت و سازمان تشکیلاتی آن می‌پردازد.
شناخت انواع نهادهای حکومتی مثل قوای سه‌گانه، شوراهای عالی، شورای نگهبان، مجلس خبرگان و … در حوزه‌ی این گرایش شکل می‌گیرد.
حقوق عمومی نه تنها به بررسی ارکان حکومت و روابط نهادهای مختلف حکومتی مربوط می‌شود بلکه تنظیم کننده روابط دولت و مردم یا به عبارت عام‌تر روابط حکومت با مردم نیز می‌باشد.
گرایش حقوق عمومی نوع حکومت در ایران که به نوعی یک حکومت انتخابی و اسلامی است را مورد تحقیق و پژوهش قرار می‌دهد.
مهمترین درس‌های گرایش حقوق عمومی عبارتند از: حقوق اساسی، حقوق اداری، حقوق مالیه (مرتبط با مسائل مالیاتی)، حقوق کار و … .
در سال‌های گذشته حقوق جزا و جرم‌شناسی نیز از زیرشاخه‌های این گرایش بوده لیکن امروزه از گزایش حقوق عمومی مستقل شده است.
گرایش حقوق عمومی یک گرایش نظری است و ارتباط چندانی با فرآیند دادرسی و محاکم ندارد.
دو مرجع رسیدگی که البته جز محاکم قضایی به شمار نمی‌روند به نام دیوان عدالت اداری و هیئت‌های حل اختلاف کارگر و کارفرمایی، از محاکم غیرقضایی هستند که در گرایش حقوق عمومی مورد مطالعه قرار می‌گیرند.
